PL EN
Unia Europejska
Unia Europejska
nieslyszacy
PL EN
Unia Europejska
Unia Europejska

Amfora czerwonofigurowa

karta katalogowa kolekcji

Kolekcja

Rzemiosło artystyczne
Malarz Centauromachii z Luwru
Ateny
około 440 r. p.n.e.
Glina, technika czerwonofigurowa
52,1 x 26,2 x 26,2 cm
Wil.5406

44_amfora malarza centauromachii.jpg

Okazała klasyczna amfora ze skręconymi uchwytami, zdobiona sceną pożegnania wojownika z żoną i ojcem oraz wyobrażeniem trzech mężczyzn w płaszczach, uważana była przez Stanisława Kostkę Potockiego – ale także przez współczesnych mu badaczy i koneserów – za najwspanialszy obiekt w jego kolekcji waz starożytnych.

W porównaniu z innymi powstającymi wówczas w Polsce tego typu zbiorami ta kolekcja jest wyjątkowa – stworzona została nie tylko w wyniku zakupów, ale także dzięki pracom archeologicznym prowadzonym osobiście przez kolekcjonera w Nola pod Neapolem na przełomie lat 1785 i 1786. Zbiór, liczący pierwotnie około stu obiektów, przetrwał do naszych czasów w pałacu w Wilanowie, choć trudno jest dziś zidentyfikować wszystkie pozyskane przez Potockiego antyczne naczynia. Zespół został bowiem poszerzony w 1853 r. przez jego wnuka, Augusta, o kolekcję Mikorskich ze Słubic. Po II wojnie światowej cały zbiór przejęło Muzeum Narodowe w Warszawie. Od 2017 r. dzieło Malarza Gigantomachii z Luwru – wraz z innymi cennymi obiektami starożytnymi – jest ponownie eksponowa w pałacu wilanowskim.

O docenieniu przez Potockiego zakupionej wazy świadczą jego własne słowa (wskazanie odpowiednich zapisów w archiwaliach oraz w dawnej literaturze jest nieocenioną zasługą pracy badawczej Marii Ludwiki Bernhard). Kiedy 3 lutego 1786 r. powiadamiał on z Neapolu żonę o nowym zakupie, a 1 kwietnia tego roku podsumowywał w Rzymie swój zbiór, uznawał ją za najpiękniejszy okaz tego rodzaju, jaki kiedykolwiek widział (Listy Potockiego do Małżonki, 50 i 66). W istniejącym do 1944 r. inwentarzu jego kolekcji, spisanym najpewniej w 1794 r., rozpoczynała ona listę stu piętnastu zebranych naczyń. Wymienił amforę także w swej czołowej publikacji O sztuce u dawnych czyli Winkelman polski z 1815 r., w której określił kryteria doboru obiektów i w której informuje, iż waza pochodzi z dawnego Seminarium w Nola: W tym zbiorze nie tak ogromności sztuk, jak dokładności rysunku, różności form, piękności ziemi i polewy szukałem, jako też uporządkowania i stopniowania różnych stylów sztuki, które by, że tak powiem, historyczny wystawiały łańcuch, od słabych jej początków aż do najwyższej dojrzałości i mocy. Lubo zbiór ten z przyczyny tylokrotnych w kraju naszym rewolucyj wiele ucierpiał, przecięż zostają mi sztuki na szczególniejszą zasługujące uwagę, a mianowicie waz wielki nolański przyozdobiony figurami więcej palmu wysokości, najpiękniejszego stylu sztuki greckiej; figury tego ogromu na żadnym innym wazie nolańskim nie znajdują się. Zdobił on niegdyś seminarium miasta tego, w którego opisie długa i chlubna o nim mowa dowodzi, w jakim był szacunku u źrzódła, że tak powiem, naczyń kampanijskich.

Barbara Szelegejd

44_amfora_malarza_centauromachii.jpg

Żony, matki i kochanki w klasycznych Atenach

Sceny pokazujące życie rodzinne często goszczą na ceramice czarnofigurowej i czerwonofigurowej. Na ich podstawie można sporo dowiedzieć się jak żyli …

Centaur-rzeźba

Centaur

Motyw centaura – istoty wyobrażanej w postaci konia o ludzkim torsie i głowie, występował już w rzeźbach świątyni Zeusa w …

35_sztuka-ulisses3479.jpg

Głowa Ulissesa

Prezentowana rzeźba jest typowym wizerunkiem Ulissesa, odpowiadającym ikonografii innych zachowanych przykładów. Nie ulega wątpliwości, że pierwowzorem dlań była głowa Ulissesa z grupy Polifema z Museo Nazionale Archeologico di Sperlonga.

35_sztuka-faun3736.jpg

Tańczący Faun

Posąg Tańczącego Fauna należy do tych arcydzieł antyku, które raz wydobyte z mroku zapomnienia nigdy nie przestawały fascynować. Marmurową rzeźbę, przechowywaną najpóźniej od 1688 r. w Galerii degli Uffizi, określono jako hellenistyczną kopię oryginału z brązu.

Biuletyn Informacji Publicznej Biuletyn Informacji Publicznej

Muzeum w Internecie

Organizator

Partnerzy

Sponsorzy

Idea & Design
Copyright © Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych na naszej stronie internetowej oraz dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych Użytkowników. Pliki cookies mogą Państwo kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż akceptują Państwo stosowanie plików cookies. Potwierdzam, że aktualne ustawienia mojej przeglądarki są zgodne z moimi preferencjami w zakresie stosowania plików cookies. Celem uzyskania pełnej wiedzy i komfortu w odniesieniu do używania przez nas plików cookies prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności.

✓ Rozumiem