Daniel Marot (1661 – 1752), syn i uczeń Jeana, architekta króla Ludwika XIV. Po 1685 roku działał w Holandii, na dworze Wilhelma Orańskiego.
Marot twórczo przetworzył i rozwinął charakterystyczny dla stylu Ludwika XIV ornament wstęgowy. Stworzony przez rysownika ornament wstęgowo – cęgowy stał się bardzo popularny w sztuce europejskiej. Występuje w detalu architektonicznym i jako dekoracja wyrobów rzemiosła artystycznego aż do połowy XVIII wieku.
Projekty ornamentów zawarł Marot w wydanej w 1712 roku pracy „Recueil des planches des sieurs Marot, père et fils”.
