© Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
   |   26.01.2016

Pokoje Myśliwskie (Konserwacja, PJM)

Namalowane drewno

Pokoje Myśliwskie w pałacu wilanowskim stylizowaną dekoracją nawiązują do estetyki XIX-wiecznych pałacyków myśliwskich. Ściany pokryte zostały mazerowaniem, czyli malarską imitacją okładziny drewnianej. Tworzy ona iluzoryczny efekt ram i fornirów wykonanych z różnych gatunków drewna.

Poprzednie prace restauratorskie oraz przemalowanie dekoracji Dużego Pokoju Myśliwskiego wykonano w sposób wyraźnie odróżniający się od oryginału – zarówno pod kątem kolorystyki, jak i kunsztu wykonania. Na pogorszenie stanu zachowania malowideł wpłynęły uszkodzenia konstrukcji dachu oraz duży poziom wilgoci powodujący deformacje i odpadanie coraz większych powierzchni dekoracji. Koniczne stało się także podstemplowanie sufitów. Stan pomieszczeń był alarmujący.

Głównym celem prac konserwatorskich, przeprowadzonych w latach 2005–2007, było ocalenie niszczejących Pokojów Myśliwskich, przywrócenie ich dawnego wyglądu, przebadanie dekoracji ścian i sufitów oraz wzmocnienie konstrukcji pomieszczeń. Kierowano się założeniem, aby powrócić do oryginalnych warstw dekoracji, których zachowane fragmenty zadziwiały łudząco wierną imitacją naturalnych struktur drewna.

Należało zatem odrzucić wszystkie późniejsze nawarstwienia, odbiegające od oryginału pod względem estetycznym, technicznym i technologicznym. Rekonstrukcja brakujących partii była szczególnie istotna ze względów wizualnych – wszelkie, nawet niewielkie uszkodzenia i ubytki w mazerunkowych dekoracjach niszczą wrażenie naturalnych drewnianych okładzin, powodując utratę iluzji i zaburzając efekt.

Prace rozpoczęto od usunięcia rozległych, wtórnych łat tynku i demontażu boazerii, którą założono ponownie po odnowieniu.

Wykonano skomplikowane zabiegi techniczne umożliwiające impregnację i wzmocnienie struktury tynku oraz wyprostowanie silnie zdeformowanej powierzchni. Zdjęto też betonowe płyty na strychu, aby odkryć i naprawić elementy drewniane.

Wypracowano także niestandardowe rozwiązanie, dzięki któremu stworzono lekką i mocną konstrukcję stropu.

Dekoracja malarska sufitów została wiernie zrekonstruowana, zgodnie z zachowanymi częściami oryginalnych malatur. Była to bardzo czasochłonna procedura, wymagająca nakładania w odstępach czasu licznych warstw farby, aby oddać iluzjonistyczny charakter olejnej malatury. Zachwycający efekt jest niemal nieodróżnialny od politurowanych powierzchni drewna.

Tekst: Monika Buraczyńska