Prażmowski Wojciech Remigian (zm. 1685)

Prażmowski Wojciech Remigian (zm. 1685) chorąży nadworny koronny. Był bratem Mikołaja, kanclerza koronnego (1658-66), prymasa od r. 1666, szwagrem późniejszego kardynała i prymasa Michała Radziejowskiego. Kanclerz, zwolennik elekcji kandydata francuskiego, w przewidywaniu takiej elekcji chciał zapewnić bratu za wstawiennictwem Ludwika XIV jakiś urząd. Wraz z Mikołajem należał Prażmowski do przeciwników króla Michała Korybuta, panującego od r.1669, choć otrzymał od niego nominację na chorążego nadwornego koronnego, nadaną dla ułagodzenia malkontentów. W r. 1670 zawiózł francuskiego agenta opata Paulmiers do hetmana wielkiego koronnego Jana Sobieskiego do Lwowa, a potem do brata prymasa do Łowicza. Wysłany przez brata udał się w r. 1672 do Wiednia, aby wybadać stanowisko cesarza wobec ewentualnej detreonizacji Michała Korybuta. W lipcu tego roku podpisał ułożony przez Mikołaja akt konfederacji malkontentów. Po wybuchu wojny z Turcją walczył pod komendą Sobieskiego. Szlachta zgromadzona pod Gołębiem zarzuciła mu niestawienie się na pospolitym ruszeniu. Po zawiązaniu konfederacji skierowanej przeciw malkontentom szlachta osądziła m.in. prymasa i jego trzech braci. Chorąży utracił swój urząd i starostwo łomżyńskie, skazano go też na konfiskatę dóbr dziedzicznych. W „Wywodzie niewinności w zadaniu niesłusznem (…) wyroku przeciwko mnie (…) i braciom moim rodzonym” prymas usprawiedliwiał swoje postępowanie i bronił braci. W marcu tego roku w Ujazdowie Prażmowski wraz z Sobieskim prowadził rozmowy z przedstawicielami konfederatów w sprawie warunków ostatecznej ugody. Sejm pacyfikacyjny 1673 unieważnił wyroki konfederatów gołąbskich przeciw malkontentom. Chorąży wziął udział w elekcji Jana III.