Czarniecki Stefan Stanisław h. Łodzia
DE EN PL
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Pasaż Wiedzy

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Czarniecki Stefan Stanisław h. Łodzia źródło: Polski Słownik Biograficzny
57_bitwa_pod_parkanami_płaskorzezba_attyki.jpg

Czarniecki Stefan Stanisław h. Łodzia (zm. 1701), pisarz polny koronny, marszałek konfederacji gołąbskiej. We wczesnej młodości, u boku stryja Stefana Czarnieckiego rozpoczął służbę w armii koronnej, m.in. podczas Potopu wziął udział w wyprawie duńskiej stryja 1658/9. W czasie rokoszu Jerzego Lubomirskiego pozostał wierny królowi Janowi Kazimierzowi.

Cieszył się dużą popularnością wśród szlachty, w znacznej mierze dzięki zasługom stryja. W r. 1671 otrzymał od króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego urząd pisarza polnego koronnego. Aktywnie wspierał króla przeciw malkontentom, wyzwał nawet na pojedynek Stefana Bidzińskiego za obrazę Michała Korybuta. Stronnictwo królewskie zdyskontowało jego popularność wśród szlachty wysuwając w r. 1672 jego kandydaturę na marszałka prokrólewskiego związku. Ułożył akt konfederacji. Jako marszałek konfederacji gołąbskiej próbował wyciągnąć z tego jak najwięcej korzyści dla siebie i skupić znaczną władzę, co przejściowo zniechęciło konfederatów do niego, w porę jednak powściągnął ambicję. Skonfederowana szlachta uchwaliła przekazać mu majątki po osądzonych przez sąd konfederacki prymasie Mikołaju Prażmowskim i jego braciach. Jako marszałek konfederacji Czarniecki przewodniczył obradom sejmu pacyfikacyjnego 1673. Na sejmie tym przeznaczono 130 tys. zł na nagrodę za jego starania.

W bitwie pod Chocimiem w 1673 roku dowodził piechota szturmującą okopy tureckie. Wziął udział w bitwie wiedeńskiej, a w drugiej bitwie pod Parkanami (9 X) walczył na lewym skrzydle polskim, dowodząc partią jazdy. Za panowania Jana III Czarniecki występował przeciw polityce królewskiej na sejmach w l. 1676-81. W r. 1685 był autorem wyjątkowo zjadliwego paszkwilu przeciw królowi, spotkał się za to z potępieniem za strony rady senatu, która odbyła się w Żółkwi. Po śmierci Jana III opowiedział się za kandydaturą ks. Franciszka Contiego. Nie pozostawił męskich potomków.

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych na naszej stronie internetowej oraz dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych Użytkowników. Pliki cookies mogą Państwo kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż akceptują Państwo stosowanie plików cookies. Potwierdzam, że aktualne ustawienia mojej przeglądarki są zgodne z moimi preferencjami w zakresie stosowania plików cookies. Celem uzyskania pełnej wiedzy i komfortu w odniesieniu do używania przez nas plików cookies prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności.

✓ Rozumiem