Filiżanka
karta katalogowa kolekcji
Filiżanka
Rzemiosło artystyczne
manufaktura Karola Wolffa i Bernardiego na Bielinie
Polska, Warszawa
przed 1800
Fajans delikatny, kobalt
wys. 6,4 cm, szer. 8 cm, głęb. 5,7 cm
Wil. 3758/3
Filiżanka, należąca do zespołu 11 sztuk przechowywanych w zbiorach wilanowskich, w pełni prezentuje cechy, dzięki którym jej tworzywo przybrało w terminologii nazwę uzupełnioną określeniem „delikatny”. Swą kruchość i finezyjność zawdzięcza cienkim ściankom i subtelnej, lekko kremowej, lśniącej dzięki przezroczystemu szkliwu barwie, którą uzupełnia oszczędnie wprowadzony kobalt zdobienia. Jej formę – przypominającą fragment żłobkowanej kolumny – stworzono w duchu klasycystycznym. Choć skład fajansów angielskich otworzono w Warszawie w 1777 r., filiżanki należą zapewne do pierwszych korzystających z tych wzorców, rodzimych wyrobów z fajansu delikatnego (a równocześnie do nielicznie reprezentowanych w pałacu w Wilanowie polskich wyrobów rzemiosła artystycznego). Nie należy zapominać, że wypalaną w Europie od niemal stu lat porcelanę rozpoczęto w Polsce produkować w 1790 r. w Korcu i dopiero w XIX w. dołączyły do niej następne manufaktury: w Baranówce w 1804 r., a około 1838 r. funkcjonująca do dziś wytwórnia w Ćmielowie.
Barbara Szelegejd
Polecane

Czarka z pokrywą i pucharek - Ignacy Julian Ceyzik
Wyróżniające się sposobem wykonania i dekoracją naczynia z czarnej masy ceramicznej są niezwykłą rzadkością. Ich autorem jest Ignacy Ceyzik, obdarzony …

Kruche i modne nowości: fajans i porcelana
Od połowy panowania Augusta III nastały talerze farfurowe, dalej porcelanowe, nareszcie cała służba stołowa składała się u wielkich panów z …

Niechęć do mycia naczyń, czyli staropolska higiena
Kitowicz, autor słynnego Opisu obyczajów za panowania Augusta III, stwierdził m.in., że na talerzach fajansowych czyściej było jeść niż na …