In Scutum Sobiescianum ab Inclyto Hevelio, Astronomo Consummatissimo...
Pieśń napisana w dystychu elegijnym (heksametr daktyliczny katalektyczny i pentametr daktyliczny akatalektyczny). Utwór powstał z okazji odkrycia na niebie przez Jana Heweliusza nowego gwiazdozbioru, który gdański astronom nazwał Scutum Sobiescianum (Tarcza Sobieskiego) na cześć zwycięstwa Sobieskiego pod Wiedniem. Niedługi, bo składający się zaledwie z 8 dwuwierszy, utwór autorstwa gdańskiego konsula sławi przede wszystkim gdańskiego uczonego – chwałę nie tylko miasta, ale i całego świata. Gwiazdozbiór Scutum Sobiescianum ma postać tarczy z wyrysowanym na niej krzyżem, który ma nawiązywać do Sobieskiego jako obrońcy chrześcijańskiej wiary.