Łoś Władysław h. Dąbrowa (zm. 1694), wojewoda pomorski, potem malborski. Prawdopodobnie brał udział w walkach ze Szwedami podczas potopu, potem przystąpił do rokoszu Jerzego Lubomirskiego i w związku z tym odbył w r. 1666 sekretne poselstwa do Sztokholmu, do Düsseldorfu i do Berlina, szukając wparcia dla rokoszu.
Podpisał elekcje Michała Korybuta Wiśniowieckiego; w r. 1672 był delegatem stanów pruskich do hetmana wielkiego koronnego Jana Sobieskiego. Podpisał w r. 1674 elekcje Sobieskiego, w r. następnym brał udział w kampanii na Podolu i Ukrainie na czele regimentu dragońskiego. Wyruszył na wyprawę z Sobieskim i walczył w 1676 pod Żurawnem.
W r. 1680 został kasztelanem chełmińskim. Popierał sojusz z cesarstwem i wojnę z Turcją i wyruszył w r. 1683 z królem na odsiecz Wiednia. Postąpił w r. 1684 na podskarbiostwo ziem pruskich i na województwo pomorskie. Brał w r. 1690 udział w rokowaniach ze stroną turecką, lecz dwór nie był zadowolony z jego postawy. Potem uczestniczył w rozmowach z reprezentacją elektora brandenburskiego; w r. 1694 postąpił na województwo malborskie. Był zwolennikiem sojuszu z Habsburgami a przeciwnikiem orientacji profrancuskiej. Żonaty z protestantką, Barbarą Guldenstern, otaczał opieką mennonitów i bronił ewangelików augsburskich. Drugą jego żona była Maria Elżbieta Kryspinówna, 1.v. Opalińska.
