Epoka baroku to również (a może przede wszystkim) wiek XVIII, jakkolwiek, nie powiem, był to również wiek oświecenia. Ale skoro wiek XVIII… to niech będzie nieco o Benjaminie Franklinie – człowieku, który wynalazł piorunochron.

Z piorunami zawsze bywały kłopoty. Przykładem niemiecki pancernik Bismarck, który miał wielkie kłopoty z polskim niszczycielem imieniem Piorun. Nie bez racji pan Zagłoba, gdy wpadał we wściekłość, klął – „niech to jasne pioruny zatrzasną!”. No i zatrzasnęły mnóstwo osób, jakkolwiek nie sądzę, by na rozkaz pana Zagłoby. Ba, władza nad piorunami to rzecz bogów, nie ludzi, o czym pouczają zgodnie rozmaite mitologie, jak choćby grecka i słowiańska, że wspomnę o bardzo poważnym bóstwie imieniem Perun. Można wszakże nadmienić, że problem piorunów ma też inny kontekst religijny czy quasi-religijny, o którym piszą liczni autorzy, m.in. wielki i brodaty dziejopis prof. Władysław Smoleński, przedstawiciel tzw. „optymistycznego” nurtu w historiografii polskiej. W kompletnie antybarokowym dziele pt. Przewrót umysłowy w Polsce wieku XVIII wspomina on, że przez setki lat piorunowe burze powodowały ogromne, nadreprezentatywne straty wśród młodszego duchowieństwa. Otóż kiedy zaczęły walić pioruny, wysyłano któregoś z młodszych duchownych na wieżę kościelną, aby bliżej niebios modlił się o ustanie wybryków żywiołu. Niestety, skutki – z oczywistych przyczyn – były wprost przeciwne. Przy okazji można objaśnić, że „optymistyczna” szkoła historyczna (zwana też warszawską) tym różniła się od „pesymistycznej” (zwanej też krakowską), że twierdziła, iż Polska upadła nie ze swej winy. Oczywiście to rozróżnienie sformułowali „optymiści”, a konkretnie właśnie Smoleński w słynnym i niezmiernie agresywnym szkicu Szkoły historyczne w Polsce. W czysto liberalno-lewicowym (he, he) stylu szkoła warszawska negowała też rolę Opatrzności w dziejach, twierdząc, że niby niekoniecznie musiało się stać to, co się stało. W oczach szkoły krakowskiej, której liderem był Józef Szujski, Polska pokutuje za własne winy i właśnie one spowodowały jej upadek. Cokolwieczek różny był też stosunek obu szkół do katolicyzmu. No, ale powróćmy do naszych baranów.