Popławski Mikołaj h. Drzewica (zm. 1711), biskup inflancki, kaznodzieja królewski. Po studiach w Akademii Krakowskiej przebywał na dworach magnackich; został kanonikiem poznańskim (1670), następnie warszawskim, potem dziekanem płockim.
Często wygłaszał kazania na rozpoczęcie i podczas sejmów, z okazji różnych uroczystości. Nawoływał do zgody, piętnował zrywanie sejmów, pojawiał się też w obozach konfederatów, wzywając do pojednania, a przed wyprawą wiedeńską podkreślał niebezpieczeństwo ze strony Turków. Otrzymał od króla Jana III biskupstwo inflanckie i piltyńskie i w obecności rodziny Sobieskich przyjął w r. 1685 w Warszawie święcenia biskupie. Swoją nową diecezją zajął się gorliwie, odprawił wizytację, dbał o świątynie. Często gościł na dworze królewskim, odprawiał msze święte w związku z wydarzeniami rodziny królewskiej, brał też udział w sejmach i radach senatu, towarzyszył królowi w jego ostatnich chwilach.
W bezkrólewiu poparł najpierw kandydaturę Franciszka Ludwika Conti, potem jednak podpisał elekcję elektora saskiego Fryderyka Augusta (w Polsce zwanego Augustem II). W r. 1702 opublikował w Krakowie zbiór swoich kazań pod tasiemcowym tytułem Stół duchowny rozlicznemi nauk zbawiennych, historyi i przykładów…potrawkami zastawiony…. W r. 1710 otrzymał nominację na arcybiskupstwo lwowskie, ale zmarł, zanim Stolica Apostolska zatwierdziła tę godność.
