Bitwa pod Cudnowem

Jan Sobieski pełnił wówczas funkcję chorążego koronnego. Po trwającym od 27 września oblężeniu przez wojska polskie osłabiona i głodna armia moskiewsko-kozacka pod dowództwem Wasyla Szeremietiewa, licząc na pomoc stacjonujących w pobliżu wojsk kozackich dowodzonych przez Jerzego Chmielnickiego (syna Bohdana), podjęła próbę wyrwania się z okrążenia. Okupiła ją stratą połowy taboru i trzydziestu armat, oraz skrajnym wyczerpaniem żołnierzy. Armia Chmielnickiego nie przybyła z pomocą, a wkrótce potem starszyzna kozacka zawarła układ z hetmanami polskimi.