Silva Rerum Felkersamb Otto Fryderyk h. własnego (zm. 1705), kasztelan, następnie wojewoda inflancki. Był synem Jana, właściciela majątku w Kurlandii, i Elżbiety von den Brincken. Pochodził z rodziny protestanckiej, przeszedł jednak na katolicyzm i przez całe życie pozostał gorliwym katolikiem; szczególnie opiekował się zakonem trynitarzy.
W młodości walczył w armii koronnej przeciw Kozakom pod Słobodyszczami (1660); podczas bitwy został ranny, za co otrzymał starostwo czorsztyńskie. W 1663 r. służył jako rotmistrz kampanii rajtarskiej w pułku JKM pod komendą Franciszka Bielińskiego, w 1664 był już pułkownikiem królewskim, w 1667 jako dowódca oddziału piechoty na czele 250 żołnierzy stacjonował we Lwowie. W 1677 r. został mianowany pierwszym kasztelanem inflanckim. Pozostawał w dobrych stosunkach z hetmanem, a następnie królem Janem Sobieskim; wspólnie z żoną (drugą) Elżbietą z Windischgraetzów często przebywał na dworze królewskim, stając się z czasem przyjacielem Sobieskiego.
Wziął udział w bitwie wiedeńskiej 12 IX 1683 r., walcząc na prawym skrzydle sprzymierzonych; w czasie wyprawy opiekował się również królewiczem Jakubem. Po bitwie uczestniczył w kampanii węgierskiej, biorąc udział w bitwie pod Strzygomiem; 1 XI uzyskał rangę obersztera regimentu pieszego w kompucie koronnym, w grudniu 1683 r. na polecenie króla wrócił do kraju. W 1685 r. awansował na wojewodę czernihowskiego, w 1696 r. został mianowany wojewodą inflanckim. W 1686 i 1691 r. na czele zaciągniętego na własny koszt pieszego regimentu uczestniczył w wyprawach mołdawskich. Mimo trzykrotnego ożenku zmarł bezpotomnie 27 XI 1705 r.