© Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Jak na co dzień dbamy o zabytki? (Konserwacja, PJM)

Prowadzenie domu jest sztuką. Kiedy domem jest pałac królewski, a zgromadzone w nim sprzęty i przedmioty stanowią niezwykłą kolekcję sztuki, codzienne gospodarowanie wiąże się z wielką odpowiedzialnością.

  • Regularne odkurzanie jest ważne, ponieważ długo nie usuwany kurz łączy się z innymi zabrudzeniami np. zanieczyszczeniami powietrza, tworząc na powierzchni przedmiotów trudno usuwalne nawarstwienia. Wtedy nie wystarczy już zwykłe odkurzanie - obiekt musi powędrować do pracowni konserwatorskiej. 
  • Kurz to siedlisko mikroorganizmów, które mogą być niebezpieczne dla obiektów – żywią się substancjami organicznymi wchodzącymi w skład materiałów, z których zbudowany się zabytek. Produkty przemiany materii drobnoustrojów mogą wpływać niszcząco na materiał zabytkowy, powodując odbarwienia, przebarwienia, degradację strukturalną itd. Delikatne tkaniny odkurzamy przez specjalną siateczkę. 
  • Odkurzać trzeba umiejętnie, odpowiednio dobierać narzędzia i sposoby, a ściereczki i pędzelki każdorazowo dezynfekować. Zabieg ten niesie ze sobą ryzyko rozmaitych przypadkowych uszkodzeń mechanicznych, dlatego czynności te wykonujemy z dużą ostrożnością i niezbyt często. 
    Trudno dostępne elementy, takie jak gzymsy czy sztukaterie, odkurzane są w czasie zimowej przerwy, kiedy pałac jest zamknięty dla zwiedzających.
  • Zabytki zmieniają miejsce – są wypożyczane na wystawy czasowe poza muzeum, biorą udział w sesjach fotograficznych, przenoszone są z powodu zmian ekspozycji czy też prac konserwatorskich. Aby zapewnić im bezpieczeństwo, dotykamy je i przenosimy zawsze w odpowiednich rękawiczkach. 
    Rodzaj rękawiczek dobierany jest w zależności od charakteru obiektu i planowanej czynności. Do delikatnych obiektów stosujemy cienkie bawełniane rękawiczki, natomiast do przenoszenia ciężkich obiektów używamy rękawiczek pokrytych materiałem antypoślizgowym. 
  • Obiekty zabytkowe przewozimy w specjalnych skrzyniach chroniących przed wpływem nagłych zmian wilgotności i temperatury oraz przed uderzeniami. Wielkość skrzyni musi być starannie dopasowana do wymiarów transportowanego przedmiotu. Dla zapewnienia bezpieczeństwa należy obraz unieruchomić wewnątrz skrzyni. 
  • Przemieszczanie ciężkich obiektów wymaga specjalnego podnośnika i wyszkolonej ekipy. 
    W niektórych naszych wnętrzach panuje półmrok. Wynika on z potrzeby chronienia obiektów przed szkodliwym wpływem światła, a w szczególności przed promieniowaniem UV, dlatego eliminujemy je z wnętrz, zakładając odpowiednie filtry na szyby oraz zasłaniając okna specjalnymi roletami. 
    Rolety ograniczają ilość światła wpadającego do wnętrza, pozostawiając jednocześnie możliwość podziwiania parku otaczającego pałac.
  • Szczególną troską otaczamy bardzo wrażliwe na światło welurowe tkaniny ścienne. Monitorujemy natężenie światła padającego na obiekty i starannie dobieramy sztuczne oświetlenie, tak by nie emitowało szkodliwego promieniowania ultrafioletowego i nie generowało ciepła. 
  • Muzealia, które nie są eksponowane, przechowywane są w uporządkowanym magazynie zbiorów. 
    Przeszklony pawilon pełniący funkcję magazynu umożliwia zwiedzającym podziwianie nieudostępnianej dotychczas w takim zakresie kolekcji rzeźby. 
  • W trakcie prac porządkowych i gdy pałac zamknięty jest dla publiczności najwrażliwsze obiekty są osłaniane. Na zdjęciu osłonięte włókniną fotele w Przedpokoju Marszałkowej Lubomirskiej w czasie zimowej przerwy. 

Źródło: https://www.wilanow-palac.pl/profilaktyka_i_badania.html