Matczyński Marek herbu Jastrzębiec (1631-1697), podskarbi wielki koronny, wojewoda ruski, wielki przyjaciel Jana Sobieskiego. W młodości służył prawdopodobnie jako chorąży w pułku króla Jana Kazimierza; uczestniczył w bitwie pod Zborowem w sierpniu 1649 r., następnie walczył przeciw Kozakom, Rosjanom i Szwedom. Od czasu rokoszu Jerzego Lubomirskiego był stałym towarzyszem Sobieskiego, a w trakcie elekcji 1674 r. propagował wśród szlachty jego kandydaturę na tron Rzeczypospolitej jako „Piasta”. W 1677 r. zakupił podwarszawską wieś Milanów, którą przekazał Sobieskiemu; to na jej terenie powstał następnie pałac wilanowski.
Brał udział w wyprawie wiedeńskiej 1683 r., a w trakcie pierwszej bitwy pod Parkanami 7 X organizował ochronę zagrożonego monarchy. Był filarem stronnictwa regalistycznego, popierając na kolejnych sejmach plany króla w zakresie polityki zagranicznej i wewnętrznej.
Uczestniczył w zbrojnych wyprawach mołdawskich 1686 i 1691 r., których negatywne skutki dały się wkrótce odczuć. Od 1689 do 1692 r. pełnił funkcję podskarbiego koronnego, wyróżniając się wyjątkową uczciwością i sumiennością. Potem, po rezygnacji z podkomorstwa, został wojewodą ruskim. Od 1693 r. jego zdrowie podupadało, dlatego w czasie bezkrólewia w 1696 roku nie odegrał większej roli. Zmarł 10 II 1697 r. w Jaworowie i został pochowany w ufundowanym przez siebie kościele w Warężu. Większość swego majątku zapisał synom Jana III Sobieskiego.