Portret konny Jana III Sobieskiego

Obraz ten, razem z odpowiadającym mu portretem Marii Kazimiery tworzący pendant reprezentacyjnych konnych portretów pary królewskiej, namalowany został wiele lat po koronacji, już po bitwie pod Wiedniem. Był zapewne jednym z elementów programu rozpowszechniania wizerunków królewskich małżonków jako idealnych władców, zgodnie z kanonami sztuki baroku. Można przypuszczać, że z tych względów oboje zostali odmłodzeni. Król, siedzący na koniu w pozie świadczącej o jego wysokich umiejętnościach jeździeckich, w zbroi okrytej płaszczem i z regimentem w ręku, jest uosobieniem walecznego wodza. W tle widać toczącą się bitwę w obronie twierdzy chocimskiej (1673), która wyniosła Sobieskiego na tron.