Rozwój infrastruktury w ramach projektu „www.muzeach”
W każdym z pięciu muzeów biorących udział w projekcie „www.muzeach” powstaną tysiące zdjęć obiektów. Zostaną one udostępnione publiczności w postaci zbiorów cyfrowych za pomocą strony internetowej z multiwyszukiwarką. Jednak, aby było to możliwe, najpierw musi zostać zwiększona przestrzeń do przechowywania cyfrowych plików oraz rozbudowana i zmodyfikowana infrastruktura techniczna i teleinformatyczna u realizatorów projektu.
Muzea kupują więc m.in.: macierze dyskowe, stacje robocze, serwery, przełączniki sieciowe, a także sprzęt fotograficzny do pracowni digitalizacyjnej, wzorniki do zarządzania barwą i oprogramowanie do obróbki graficznej zdjęć. Wymienione zakupy podniosą oraz ujednolicą standardy digitalizacji i udostępniania zbiorów we wszystkich muzeach biorących udział w projekcie.
W niektórych instytucjach zostaną również przeprowadzone prace budowlane dostosowujące pomieszczenia do nowych wymogów technicznych.
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie jako lider projektu będzie przechowywać dane zbiorcze i czuwać nad całym systemem teleinformatycznym projektu. Na potrzeby tego zadania zostało poprawione bezpieczeństwo danych przez zdublowanie systemu serwerów i macierzy. Powstaną też podłoga techniczna i system gaszenia bezpieczny dla sprzętu elektronicznego.
W Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w ramach projektu „www.muzeach” powstała pierwsza pracownia digitalizacyjna, zrealizowana specjalnie na potrzeby projektu. Pracownia została w pełni wyposażona w grudniu 2019 r. Rozbudowano także serwerownię o dodatkową przestrzeń dyskową, która zapewni miejsce do przechowywania plików wizerunków cyfrowych.
Zobrazowanie cyfrowe w partnerskich muzeach dotyczy zbiorów o różnym charakterze, wymagających odmiennego sprzętu, a także innych metod postępowania podczas całego złożonego procesu digitalizacji i udostępnienia zdjęć. Dlatego pracownia w POLIN została zaprojektowana i urządzona do obsługi posiadanych i planowanych w strategii rozwoju obiektów muzealnych. Począwszy od rozmiaru i położenia studia, a kończąc na bezpieczeństwie i miejscu do przechowywania czekających w kolejce do zobrazowania obiektów, włączając w to bogaty osprzęt studyjny, udało się stworzyć profesjonalne miejsce do pracy dla fotografa. Instrumenty studyjne są bogate, ponadto w stu procentach systemowe i w każdej chwili gotowe do rozbudowy i przemyślanego rozwoju technologicznego. Używany jest aparat małoobrazkowy (pełna klatka), głównie podpięty kablem do „cyfrowej ciemni”. System oświetleniowy to błyskowe lampy generatorowe z markowym osprzętem. Główne wyposażenie pracowni to sprzęt studyjny, łącznie z bardzo funkcjonalnym stołem bezcieniowym. Zaplanowano też oddzielne stanowisko do reprodukcji, a całości dopełniają drobne i większe konstrukcje do realizacji bardziej wymagających lub nietypowych zadań. Pracownia jest tak pomyślana, żeby mogła realizować potrzeby muzeum na fotografię studyjną poza projektem, np. związaną z wystawami.
