Fot. ©Wien Museum

Przedstawienie gloryfikuje rodzinę cesarską w wyraźnym kontekście militarnym. Leopold I wraz z Eleonorą Magdaleną siedzą na ozdobnym tronie, przy którym stoi dwójka najstarszych dzieci cesarskiej pary, Józef i Maria Elżbieta. Nad nimi ukazuje się w blasku oko symbolizujące Boga, od którego, z obłoków zstępuje światło i symbole bożego błogosławieństwa: ręka przekazująca insygnia władzy, uskrzydlony wieniec laurowy. Przed tronem, na stopniach, stoją zwycięscy dowódcy bitwy wiedeńskiej. Pierwszy po prawym boku cesarza, jako jedyny na niego patrzący, stoi Jan III. Warto zwrócić uwagę na skrupulatnie oddany strój polskiego króla, wyraźnie odróżniający się od innych dowódców.

Na pierwszym planie leżą łupy oraz klęczy czterech jeńców w orientalnych strojach, oddających hołd zwycięzcom.

Ten kunsztowny triumf objaśniają w pewien sposób dwa przedstawienia bitewne umieszczone w górnych rogach ryciny: po lewej stronie bitwa pod Ostrzyhomiem, po prawej – pod Wiedniem.