Sobieski przedstawiony jako hetman wielki koronny, na wspiętym koniu, z bitwą pod Chocimiem jako tłem.Wódz ubrany jest we wzorzysty żupan i delię, w prawej ręce trzyma szablę, w lewej wodze. U końskich kopyt leży martwy Turek, nieopodal porzucany strzaskany łuk. Poniżej zbocza toczy się bitwa na rozległym polu, zamkniętym pasmem wzgórz na horyzoncie. Wśród chmur unoszą się liczne postacie alegoryczne. Z lewej Victoria, trzymając tarczę z orłem, koronuje zwycięzcę; obok niej Bellona, depcząca postacie pokonanych wrogów, trzyma głowę Turka i husarską kopię zakończoną krucyfiksem, z którego zwiesza się proporzec z herbami Rzeczypospolitej. Niżej Minerwa i Herkules strącają w otchłań zwyciężonych Turków.

Ta reprezentacyjna rycina sławi Sobieskiego jako bohaterskiego pogromcę armii tureckiej, stąd artysta ukazał go w sposób heroizowany, zamieszczając stosowny napis na szarfie dedykacyjnej, apoteozujący go już jako króla Jana III ("... Król, Wódz, Żołnierz, przemawia, prowadzi, atakuje. Cofnijcie, Turcy, wasze szyki przed jego tarczą, oto Bóg!").