Tego dnia Jan III skierował list do generała zakonu jezuitów, Jana Pawła Olivy, w którym prosi o przesłanie Adama Adamandego Kochańskiego na jego dwór, aby powierzyć mu naukę matematyki najstarszego (jedenastoletniego wówczas) syna, Jakuba Ludwika.
Sobieski tłumaczył w liście, że Jakub ukonczył już wczesny etap nauk, tzw. humaniora, i że przejawia wielkie zainteresowanie naukami ścisłymi. Nie widział zaś lepszego nauczyciela dla królewicza niż właśnie jezuita Kochański, który wówczas wykładał ba uniwersytetach prowincji czeskiej. 

W lipcu 1678 do króla dotarła odpowiedź z Rzymu, od Jana Pawła Olivy. Oto fragmenty listu:

Niezmiernie zaiste dowód, nie tylko życzliwości swojej dla zakonu ale i szczególnego zaufania W. K. M., gdy O. Adama Kochańskiego z grona naszego wybrał, który by najstarszemu synowi W. K. M. w naukach przewodniczył...

Najchętniej więc zgadzam się, ażeby rozkazom W. K. M. był powolny i sam go upominam, aby powierzony sobie obowiązek spełnił jak najwierniej i najlepiej;

Poleciłem O. Adamowi, aby czym prędzej na dwór polski spieszył i swoje i moje usługi ofiarował W. K. M. 

Już wkrótce po przybyciu O. Kochańskiego na dwór polski powierzona mu została nowa, bardzo odpowiedzialna funkcja - opiekuna królewskiego zbioru bibliotecznego.

(fragmenty listu cytowane za: B. Lisiak, Adam Adamandy Kochański (1631-1700) Studium z dziejów filozofii i nauki w Polsce XVII wieku, Kraków 2005)