Ten krótki druk wydany w Rzymie stanowi ciekawą pamiątkę pobytu Marii Kazimiery w Wiecznym Mieście. Jest to zapis przemowy wygłoszonej 5 października 1699 roku ku czci królowej-wdowy, jak głosi karta tytułowa – w obecności jej samej, osiemnastu kardynałów, wielu księży, kawalerów i innych zacnych postaci. Na jedenastu stronniczkach hrabia Orazio d’Elci, członek Akademii Arkadyjskiej (w której nosił pseudonim Eveno Traustio), przedstawia historię życia Marii Kazimiery i wychwala jej cnoty.

Snując erudycyjną opowieść d’Elci wspomina o narodzinach we Francji, podróży do Polski, do „królestwa Sarmatów”, a także o pierwszym małżeństwie Marii Kazimiery. Opowiada, jak wspierała Jana III w karierze, jak prowadziła działalność charytatywną, jak wspierała klasztory w Warszawie, Jarosławiu i Lwowie. Opisuje również budowle powstałe z jej fundacji – z Marywilem na czele. W pobycie w Rzymie dostrzega natomiast nade wszystko ekspresję religijności królowej-wdowy.

Druk wydany został przez Lucę Antoniego Chracasa, pochodzącego z Apulii drukarza, nota bene członka bractwa Santissimo Nome di Maria, powstałego w Rzymie dla uczczenia wiktorii wiedeńskiej. Chracas prawdopodobnie od 1698 roku miał swoją własną oficynę przy kurii papieża Innocentego XII. Spod tej prasy wyszedł właśnie druk d’Elciego.