PL EN
Unia Europejska
Unia Europejska
nieslyszacy
PL EN
Unia Europejska
Unia Europejska

Najstarsze wnętrza (PJM)


Galeria Magazynowa (Wnętrza, PJM)


Sala Biała (Wnętrza, PJM)

Około 1730 roku, kiedy posiadłość wilanowską dzierżawił król August II Mocny z dynastii Wettynów, w południowym skrzydle pałacu powstała reprezentacyjna Sala Biała. To największe i najbardziej okazałe wnętrze było świadkiem wielu ważnych uroczystości. Dziś jego wystrój nawiązuje przede wszystkim do kształtu nadanemu sali w XIX wieku. Zgromadzone są tu wizerunki kolejnych właścicieli pałacu (w tym króla Jana III i innych przedstawicieli rodu Sobieskich) lub osób z nim związanych. Wspaniały „Portret Stanisława Kostki Potockiego na koniu” pędzla Jacques’a-Louisa Davida jest jednym z najcenniejszych dzieł sztuki w zbiorach polskich.

Apartamenty króla Jana III (Wnętrza, PJM)

Do apartamentów króla należą: Biblioteka, Antykamera, Sypialnia, Gabinet Chiński oraz Garderoba. W Bibliotece początkowo mieścił się bogaty księgozbiór króla, przeniesiony później do jego rodowej posiadłości w Żółkwi (obecnie Ukraina). Do dziś zachował się tu tematyczny katalog książek umieszczony na suficie i częściowo na ścianach. Składa się on z okrągłych portretów najsłynniejszych artystów i myślicieli czasów starożytnych oraz nowożytnych. Pod każdym z nich znajdował się regał z książkami tematycznie odpowiadającymi dziedzinie właściwej sportretowanym. Na uwagę zasługuje także podłoga z trójbarwnego marmuru wykorzystująca efekt iluzji. To jedyna oryginalna posadzka w pałacu pochodząca z czasów króla Jana III! Antykamera pełniła rolę reprezentacyjnego przedpokoju, w którym dworzanie oczekiwali na rozmowę z królem. Zgodnie z obyczajowością baroku takie spotkania często odbywały się w kamerze, czyli Sypialni Króla. Wystrój tych pomieszczeń utwierdzał gości w przekonaniu o majestacie władcy. W trakcie audiencji król leżał w łożu paradnym, podczas gdy odwiedzający stali. Tylko najbliższa rodzina i najznamienitsi goście mogli usiąść w towarzystwie władcy, co także stanowiło charakterystyczny element XVII-wiecznej obyczajowości. Zachowane dekoracje sufitów Antykamery i Sypialni Króla są jednymi z najcenniejszych zabytków sztuki baroku w Polsce. Malowidła plafonowe – Zimę (Antykamera) i Lato (Sypialnia) wykonał nadworny malarz Jana III – Jerzy Eleuter Szymonowicz-Siemiginowski. W alkierzu znajdują się dwa niewielkie pomieszczenia: Garderoba i Gabinet Chiński. W drugiej połowie XVII wieku w Europie panowała moda na motywy dalekowschodnie (tzw. chinoiserie). Uległ jej także król Jan III, aranżując w ten sposób jeden ze swych prywatnych gabinetów. Dzisiejszy wystrój Gabinetu Chińskiego jest efektem rearanżacji z czasów Augusta II – powstały wówczas wspaniałe dekoracje wykonane w technice laki europejskiej, będący dziełem nadwornego artysty monarchy – Martina Schnella.

Apartamenty królowej Marii Kazimiery (Wnętrza, PJM)

Do apartamentów królowej należą: Antykamera, Sypialnia, Gabinet al Fresco, Antygabinet i Gabinet Zwierciadlany. Układ pomieszczeń królowej jest symetrycznym odbiciem apartamentów króla: Antykamera pełniła funkcję przedpokoju, Sypialnia (Kamera) poza podstawowym przeznaczeniem była wnętrzem o charakterze reprezentacyjnym, a przylegające do nich niewielkie gabineciki – pokojami prywatnymi. Sypialnia Królowej jest niewątpliwie jednym z najbardziej okazałych pomieszczeń w pałacu. Na uwagę zasługuje tu malowidło sufitowe (plafon) przedstawiające alegorię Wiosny, namalowane przez Jerzego Eleutera Szymonowicza-Siemiginowskiego. Przedstawiona na plafonie bogini Flora odwołuje się do postaci królowej Marii Kazimiery. Fasetę zdobią wyobrażenia mitycznego Sfinksa, którego zadaniem było strzec spokojnego snu królowej. W Antykamerze malowidło plafonowe przedstawia Jesień i dopełnia tym samym cykl czterech pór roku. W narożnym Gabinecie Zwierciadlanym zachował się plafon pędzla Jana Reisnera z przedstawieniem Jutrzenki, który zawiera kryptoportrety Marii Kazimiery i jej synów. Gabinet „al fresco malowany” zdobią oryginalne XVII-wieczne malowidła ścienne imitujące kamienne portale i rozpięte tkaniny gobelinowe ze scenami mitologicznymi z Apollinem. Dekoracja ta została odsłonięta przez konserwatorów w 1955 roku, do tego czasu znajdowała się tu drewniana klatka schodowa prowadząca na piętro pałacu.

Plafony z apartamentów królewskich (Wnętrza, PJM)


Gabinet Holenderski (Wnętrza, PJM)

Gabinet Holenderski pierwotnie służył do eksponowania dzieł holenderskich mistrzów, w tym samego Rembrandta. Obecna aranżacja pomieszczenia, w tym monumentalny fresk sufitowy Apoteoza Dobrobytu i Rozwoju Nauk i Sztuk pod rządami Saskimi, pochodzi z czasów króla Augusta II. Malowidło prezentuje charakterystyczny dla sztuki barokowej typ malarstwa iluzjonistycznego zwany quadraturą.

Wielka Sień i pomnik konny Jana III (Wnętrza, PJM)

Za czasów Jana III Wielka Sień była jednym z najbardziej reprezentacyjnych i monumentalnych pomieszczeń w pałacu. Przez wiele lat służyła za jadalnię – wówczas jej wystrój był bogatszy, lecz nie zachował się do dziś w całości. Obecnie pod sklepieniem można podziwiać stiukową dekorację fasety ukazującą cztery żywioły i cztery mitologiczne wiatry. Naprzeciw głównego wejścia do pałacu, w niszy między kolumnami, stał niegdyś pomnik konny Jana III, jeden z licznych elementów gloryfikacji wielkiego zwycięzcy spod Wiednia. Obecnie pomnik ten znajduje się pod wieżą południową, przy wejściu na galerię.

Galerie ogrodowe (Wnętrza, PJM)

Galerie Północna i Południowa pierwotnie były krużgankami otwartymi na ogród. Ich dekoracje stanowią m.in. wysokiej klasy freski florenckiego artysty Michelangela Palloniego, ukazujące perypetie miłosne Amora i Psyche. Opowieść ta odwołuje się do uczucia łączącego Jana Sobieskiego i Marię Kazimierę. W pierwotnym projekcie niewielkie pomieszczenie, obecnie Lapidarium (pokój ze starożytnościami), stanowiło część Galerii Południowej, dlatego to właśnie tutaj na suficie odnaleźć można pierwszą scenę z mitologicznej historii.

Muzeum Potockich (Wnętrza, PJM)

Stanisław Kostka Potocki – polityk, kolekcjoner oraz archeolog zwany niekiedy polskim Winckelmannem – był właścicielem Wilanowa w latach 1799–1821. W 1805 roku udostępnił publiczności swoją kolekcję dzieł sztuki zgromadzoną w pałacu w Wilanowie. Tak powstało pierwsze w Warszawie, a drugie w Polsce muzeum sztuki dostępne dla wszystkich. Galeria Północna została wówczas przystosowana do eksponowania malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego. W Gabinecie Etruskim, podobnie jak w Lapidarium, eksponowano kolekcję starożytności zgromadzonych przez rodzinę Potockich. Obecnie znajduje się tu ponad 100 waz antycznych pochodzących z terenów południowej Italii, Etrurii i Aten. Galeria Obrazów zwana Muzeum oraz Galeria Krajobrazów zostały zaadaptowane na pinakotekę prezentującą malarstwo włoskie, francuskie, flamandzkie i niemieckie. Ściany otrzymały kolor różu pompejańskiego, chętnie stosowanego w XIX-wiecznych wnętrzach muzealnych, ponieważ stanowił doskonałe tło dla eksponowanych obrazów. W niewielkim Gabinecie przed Galerią prezentowane jest malarstwo europejskie z kolekcji Stanisława Kostki Potockiego. W progu pomieszczenia wmurowano tablicę z łacińską sentencją: Cunctis patet ingressus (wszystkim wstęp wolny); w ten sposób zasługi fundatora muzeum podkreślił jego wnuk, August Potocki.

Pokoje Chińskie i Myśliwskie (Wnętrza, PJM)

Dekoracje Pokojów Chińskich i Myśliwskich pochodzą z lat 80. XIX wieku, w tamtym czasie był to prywatny apartament właścicieli pałacu. Kontynuowano tu wilanowską tradycję urządzania wnętrz dekorowanych motywami inspirowanymi sztuką orientalną. Dziś znalazły tu miejsce meble w stylu chińskim oraz wilanowska kolekcja sztuki dalekowschodniej. Pokoje te odwołują się do dziewiętnastowiecznych gabinetów kolekcjonerów, gdzie gromadzono bogate kolekcje rozmaitych przedmiotów, które interesowały i fascynowały zbieraczy i naukowców. Większość ze zgromadzonych tutaj przedmiotów, to wyroby eksportowe – wyprodukowane na Dalekim Wschodzie specjalnie na rynek europejski, dostosowane do europejskich gustów i oczekiwań. Wiele przedmiotów nosi wyraźne ślady wzajemnych wypływów i inspiracji sztuki europejskiej i dalekowschodniej. Nazwa Pokojów Myśliwskich w pałacu wilanowskim wiąże się przede wszystkim z ich stylizowaną dekoracją nawiązującą do estetyki dziewiętnastowiecznych pałacyków myśliwskich. Ściany pokryte zostały mazerowaniem, czyli malarską imitacją okładziny drewnianej. W 2. połowie XIX wieku tutaj mieścił się gabinet Augusta Potockiego, dla którego łowy – jak dla większości mężczyzn tego okresu – były jedną z częstych rozrywek. Nie zachowało się w pałacu wilanowskim wyposażenie apartamentu myśliwskiego. Prezentowana dzisiaj aranżacja wykorzystuje dzieła i przedmioty o tematyce łowieckiej, pochodzące z różnych epok, a przechowywane obecnie w zbiorach wilanowskich.

Gabinety Starożytności (Wnętrza, PJM)

Prezentowana obecnie, scalona kolekcja waz starożytnych i zbiorów egipskich pozwala zobaczyć je w takiej formie, jak zaplanował to Stanisław Kostka Potocki; w historycznych wnętrzach pałacu, zabytkowych szafach i odtworzonej dekoracji scenograficznej.

WIĘCEJ O GABINETACH STAROŻYTNOŚCI

Galeria Magazynowa (Wnętrza, PJM)


2021-09-24
Biuletyn Informacji Publicznej Biuletyn Informacji Publicznej

Muzeum w Internecie

Organizator

Partnerzy

Sponsorzy

Idea & Design
Copyright © Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych na naszej stronie internetowej oraz dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych Użytkowników. Pliki cookies mogą Państwo kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż akceptują Państwo stosowanie plików cookies. Potwierdzam, że aktualne ustawienia mojej przeglądarki są zgodne z moimi preferencjami w zakresie stosowania plików cookies. Celem uzyskania pełnej wiedzy i komfortu w odniesieniu do używania przez nas plików cookies prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności.

✓ Rozumiem