Suchodolski Stanisław zapewne h. Janina (zm. 1682), rotmistrz królewski, podstoli czernihowski. Od młodości służył w wojsku, najpierw kwarcianym. Wziął udział w walkach z powstańcami Bohdana Chmielnickiego od r. 1649, początkowo w chorągwi kozackiej swojego krewnego, a w kampanii żwanieckiej króla Jana Kazimierza (1653) miał już swoją chorągiew kozacką. Walczył na Ukrainie do r. 1655, a od r. 1656 uczestniczył w działaniach przeciw Szwedom i oddziałom siedmiogrodzkim ks. Jerzego II Rakoczego w r. 1657. W r. 1660 wziął udział w kampanii ukrainnej, w bitwach po Cudnowem i Słobodyszczami. W kampanii zadnieprzańskiej Jana Kazimierza 1663/4 miał chorągiew w pułku Jana Sobieskiego.
W działaniach zbrojnych podczas rokoszu Lubomirskiego walczył po stronie rokoszan w bitwach pod Mątwami i pod Częstochową. Pod rozkazami hetmana polnego Sobieskiego uczestniczył w kampanii podhajeckiej 1667. Doświadczony żołnierz, reprezentował wojsko na sejmie zwyczajnym 1670, polecono mu wtedy bronić hetmana (już wtedy wielkiego koronnego) przed atakami regalistów. Wraz z pozostałymi posłami Suchodolski miał audiencje u króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego, a także w izbie poselskiej i w senacie. Wszystkie te wydarzenia zrelacjonował listownie Sobieskiemu. Walczył na Ukrainie w tym roku, jak również w wyprawie Sobieskiego na czambuły tatarskie w r. 1672. Prawdopodobnie pozostawał na Ukrainie w r. 1674 ze względu na zagrożenie przez siły tatarskie i kozackie Piotra Doroszenki, nie brał więc udziału w elekcji Jana Sobieskiego. Oprócz aktywności w armii działał na forum sejmiku województwa wołyńskiego, a także na tzw. egzulanckim sejmiku utraconego przez Rzeczpospolitą województwa czernihowskiego. Był zamieszany w zabójstwo swego szwagra, Jana Krasickiego.
