Scutum Crucis Regium, In Astris Triumphans: Uranographiae, Globisque Novis Coelestibus, Ingenio, Solertia, Studio Hipparchi Gedanensis Incomparabili Reformatis, Mirificeque Locupletatis, Et Exornatis, Insertum
Pieśń napisana w dystychu elegijnym z okazji odkrycia przez Jana Heweliusza nowego gwiazdozbioru nazwanego na cześć zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem Scutum Sobiescianum (Tarcza Sobieskiego). Autor, profesor wymowy i poezji w Gdańskim Gimnazjum Akademickim, opisuje gwiazdozbiory leżące w pobliżu nowo odkrytej konstelacji, między innymi gwiazdozbiór Orła, który łączy z polskim orłem. Zaznacza, że zwycięska tarcza lśni za sprawą znajdującego się na niej wizerunku świętego krzyża, a cały znak jest symbolem cnoty oraz pobożności polskiego króla. Wskazuje również, iż podobnie jak na ziemi powstały liczne pomniki Wiktorii Wiedeńskiej, tak i na niebie istnieje teraz podobny monument, czyli nowy gwiazdozbiór.